ذن ازتعالیم آئین بودایی سرچشمه گرفته است ودرحدود ده قرن بعد از بودا این آئین توسط یکی ازمتفکرین هندی بنام بودیدهارما به کشورچین ره یافت
پروفسورتی سوزوکی: ذن عبارت است ازرهایی ،رهایی ازتمام قیودیعنی پرورش خودآگاهی وناخودآگاهی که ماوراء
هرگونه دوگانگی ودواندیشی می باشد.
بهترین جنگجودرجنگیدن ناتوان است، او در جنگ با دیگران به هیچ کمالی نائل نخواهدشد، گرچه درظاهرپیروزی نیز کسب خواهدکرد، اما او یک جنگجو به حساب نمی آید، ولی زمانیکه سفرمعرفتی خود رابرای سامان دهی وشناخت درونش آغازمیکند همانندیک جنگجو، تیز و هشیارانه عمل میکند، زیرا از عمیق ترین ناحیه وجودش می بایست عبورکندو سرانجام به روشنایی بیکران خواهد رسید،. امّا قبل از هر چیز، او بایدمصمم وبااراده باشدزیرا از میان یک ظلمت عظیم ذهنی و روانی وجودش عبور خواهدکردو در آنجا پراست از مهلکات ودام های بی شمار نفس و احتمال هرگونه انحراف و کجروی وجود دارد. علاوه بر آن، انواع دشمنان درونی و باطنی نیز موجود هستند، ومی بایست آنها را تغییرماهیت دهد، یعنی از حالت رذیله به فضیلت تبدیل کند، تاوجودش پرازرحمت ورحمانیت الهی گردد ،مثلاً عصبانیت باید به دلسوزی، لطافت و مهربانی تغییر شکل دهدویاشهوت باید به عشق و محبت مبدل شود، بنابراین متوجه میشویم، کانگ فوکای (همراه) میبایست همانندیک جنگجو عمل کند. یک رزمی کارمیبایست بسیار هوشیار و تیزبین باشد، چرا که از دست دادن یک فرصت شایدبه هلاکت منتهی گردد
یک کانگ فوکای واقعی، هوشیاری خود را به حدی ارتقاء میدهد، که قبل از آنکه حریف به وی حمله ور شود، از آن مطلع شده، و حتی قبل از حمله حریف، فکر او را مخدوش و پریشان میکند. او خود را برای روبرو شدن با هر نوع کنش آماده می کند، در واقع او همیشه هشیار است و مراقبه وتمرکز او بقدری عمیق و زیاد می شود، که شروع به خواندن افکار حریف خود نیز می کند.
گرتوبکوشی به رهایی رسی گربخودآیی بخدایی رسی